Giuseppe Sotgiu (Sozu)

Giuseppe Sotgiu (Sozu)

(Bonorva, 1914 – 2008)

P

oeta de intremesu de sa segundu e sa de tres generatzionis stòricas de is poetas, est arregordau po is versus fatus cun perfetzioni mètrica e liritzidadi innui ndi bessiat a pillu sa connoscèntzia crara e forti de sa lìngua e de su bocabolàriu logudoresu. Incumentzat de piticu, a 11 annus, “sa die de su tusolzu in su cuile nostru”, cun d-una carriera chi est durada 50 annus. Apretziau de luegus de su pùbricu po sa seriedadi e capassidadi de arraxonai, s’est esibiu po annus e annus cun Barore Sassu, Barore Tucone e pruschetotu cun Arremundu Piras. Cun custu at cantau impari po prus de trint’annus e beniant abetaus e acòllius beni meda me is biddas. At cantau finsas po is sardus disterraus in sa terramanna italiana e in Europa, comenti in Frantza, Bèlgiu, Germània. Me is annus Trinta s’est dèpiu firmai de cantai po mori de is divietus de su regimi fascista ma agoa s’est pòtziu esibiri finsas a su 1993 candu at lassau a manera definitiva sa carriera. Scéti in su 1996, po is cent’annus de sa prima gara organizada de Cubeddu, est torrau a artziai a su palcu un’ùrtimu borta, in pratza Cantareddu de Otieri. S’est mortu in Bonorva su 27 de su mesi- de- martzu de su 2008 a s’edadi de 94 annus. Cun Sozu si funt formaus is cantadoris prus giòvunus: Bernardu Zizi, Antoni Pazzola, Frantziscu Sale, Mario Masala e Frantziscu Mura. De arregordai finsas is cantadas cun Piredda, Piga, Demartis, Pulina, Fadda, Nìnniri, Pinna, Longu, Biosa, Seu, Chìghine, Mura, Sale, Carta. Sa poesia de Sozu fiat fata de sa sustàntzia de s’arraxonamentu, sa musicalidadi de su versu e s’arrichesa de sa lìngua. Sa presèntzia de issu in su palcu est sèmpiri stètia una garantzia po una gara beni arrennèscïa.

A DUOS GIOVANES COLLEGAS

Ponidemi sa morte in abbandonu
prite si morzo deo no est recreu.
Sa carriera bos cambiat tonu,
non ch’azis a pigare a s’empireu.
Si campo deo da’ su sinu meu
suides calchi ticcu e latte ‘onu.
Pero si morzo deo, ite castigu!
Azis a suer latte ‘e crabufigu.

Lassademi ‘e sa morte sa cundanna,
ca che a bois non morzo in sa gherra.
Diappaer cantadu semper: Osanna!
Ma si sighides custa cuntierra
mi leo tando una bertula manna
e bos che ponzo unu in cada perra.
Bos bogo in ziru pro fagher a rier
e pagan deghe francos pro bos bier. 

 

A MARIEDDU MASALA

Tue a mie m’abbaidas a pilos
e-i su deperimentu ‘ides in-cue,
e-i sos annos chi tenzo lassamilos
non che los poto imbiare atterue;
a mie deperidu pares tue
proite as miminadu vinti chilos.
E de a mie ti nde meravizzas
da chi de su chi sese non t’abbizzas. 

Cumpartzi

Share on facebook
Facebook
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on email
Email

Unu progetu cun su contribudu de sa Fondazione di Sardegna

Còmpora su lìburu de
SU SARDU, LÌNGUA
DE EUROPA