Giuseppe Sotgiu (Sozu)

(Bonorva, 1914 – 2008)

P

oeta de intremesu dae su segundu a su de tres inzènneros istòricos de sos poetas est amentadu pro sos versos fatos cun perfessione mètrica e liritzidade inue nd’essiat a pizu sa connoschèntzia crara de sa limba e de su faeddàriu logudoresu. Incomintzat dae pitzinnu a 11 annos, “sa die de su tusorzu in su cuile nostru” cun d-una carriera chi est durada chimbant’annos. Apretziadu dae luego dae su pùbricu pro sa seriedade e capatzidade de arresonare, at cantadu pro annos e annos cun Barore Sassu, Barore Tucone e pruscheàteru cun Remundu Piras. Cun custu at cantadu paris pro prus de trint’annos e benian isetados e bene portzedidos in sas biddas. At cantadu fintzas pro sos sardos disterrados in sa terramanna italiana e in Europa, comente in Frantza, Bèlgiu, Germània. In sos annos trinta s’est dèpidu frimare de cantare pro su dennegu de su regime fascista ma posca est torradu a cantare finas a su 1993 cando at lassadu pro sèmpere sa carriera. In su 1996 ebia, pro sos chent’annos de sa prima gara organisada dae Cubeddu, est torradu a artziare a su palcu un’ùrtima bia, in pratza Cantareddu de Otieri. Est mortu in Bonorva su 27 de su mese-de-martu de su 2008 a s’edade de 94 annos. Cun Sozu si sun fromados sos cantadores prus zòvanos: Bernardu Zizi, Antoni Pazzola, Frantziscu Sale, Mario Masala e Frantziscu Mura. De amentare fintzas sas cantadas cun Piredda, Piga, Demartis, Pulina, Fadda, Ninniri, Pinna, Longu, Biosa, Seu, Chighine, Mura, Sale, Carta. Sa poesia de Sozu fit fata de sustàntzia de s’arresonu, sa musicalidade de sos versos e sa richesa de sa limba. Sa presèntzia de issu in su palcu est istada sèmpere una galantia pro una gara bene resessida. 

A DUOS GIOVANES COLLEGAS

Ponidemi sa morte in abbandonu
prite si morzo deo no est recreu.
Sa carriera bos cambiat tonu,
non ch’azis a pigare a s’empireu.
Si campo deo da’ su sinu meu
suides calchi ticcu e latte ‘onu.
Pero si morzo deo, ite castigu!
Azis a suer latte ‘e crabufigu.

Lassademi ‘e sa morte sa cundanna,
ca che a bois non morzo in sa gherra.
Diappaer cantadu semper: Osanna!
Ma si sighides custa cuntierra
mi leo tando una bertula manna
e bos che ponzo unu in cada perra.
Bos bogo in ziru pro fagher a rier
e pagan deghe francos pro bos bier. 

A MARIEDDU MASALA

Tue a mie m’abbaidas a pilos
e-i su deperimentu ‘ides in-cue,
e-i sos annos chi tenzo lassamilos
non che los poto imbiare atterue;
a mie deperidu pares tue
proite as miminadu vinti chilos.
E de a mie ti nde meravizzas
da chi de su chi sese non t’abbizzas.